Posebno reprezentativni modalitet muške nošnje sačuvan je u Cetinskoj krajini, gdje se kao nuždan pojavljuje u iznimno svečanim prigodama. Riječ je o odjeći momaka što u sinjskoj viteškoj igri prate natjecatelje, alkare, odnosno muškaraca koji u Vrlici na Veliki petak čuvaju u crkvi Kristov grob. Uz ostale uobičajene dijelove, tada se obvezno nosi prsluk, prekriven s prednje strane nizovima srebrnih lijevanih polukugli, zatim srebrnim ili pozlaćenim pločama s umetnutim poludragim kamenjem i obrubljenima pozamenterijskim vrpcama i nizom srebrnih puceta prišivenih uz prsne rubove (jačerma na toke). Razumije se da je taj svečani izgled bio dopunjen i oružjem, koje se također okivalo srebrom i optakalo filigranskim ukrasom.
U reprezentativne i slikovite odjevne predmete ubrajaju se i prsluk te kaput iz zaleđa Zadra, izrađeni od crvene čohe, a bogato izvezeni na leđnom dijelu svilenim vezom.
Skromniju inačicu čini odjeća iz Like. Uz platnenu košulju i gaće kao donje ruho, hlače – uskih nogavica s produžetkom ispod stopala, čime posve priliježu uz nogu J izrađivale su se od domaćega neobojenog sukna. Preko košulje nosili su pleteni džemper (maja) od domaće bijele vune na koji se uz rubove prišivala čvrsta kupovna tkanina (u svečanom obliku crvena čoha ili baršun). Prsluk (zobun) i ogrtač (aljina) također su bili od neobojena sukna. Komplet se dopunjavao krznenom odjećom, i to kratkim prslucima te dugačkim kožusima s rukavima koje su ljeti nosili krznom izvana, a zimi iznutra. Uz poznatu ličku crvenu kapu s pramenom dugih resa zimi su glavu pokrivali šubarom od janjećeg ili zečjeg krzna.
