Običaji i tradicija za blagdan svetog Silvestra
Slavi se zadnji dan u godini.
Narod govori:
»E što ćeš, dan po dan dok i smrt za vrat!«
»Evo danas staro lito, sutra mlado.
Bog zna ko će dogodine drugo dočekati«
Običaj je da se održavaju mise zahvalnice u crkvama, zahvaljuje se Bogu na dobročinstvu u protekloj godini.
Tko je bio sveti Silvestar
Silvestrovo se naziva u spomen na papu Silvestra koji je umro 31. prosinca 335. godine i za čijeg je pontifikata dopušteno kršćanstvo u Rimskom carstvu.
Sveti Silvestar dobio je svoje mjesto u katoličkom kalendaru po datumu smrti no nema izvorne veze sa simbolima slavljeničke noći. Ušao je i u staru hrvatsku božićnu popijevku Narodi nam se Kralj nebeski, koja pjeva: Silvestar papa k njim se pridruži, koga na nebesih okruniše.
Uz njegovo ime vezane su mnoge pučke predaje.
Tako je navodno cara Konstantina izliječio od gube, obuzdao zmaja koji se skrivao u jednog spilji na Kapitolu i u raspravi nadmudrio 141 rabina. Umjetnici ga često prikazuju ga kao zaštitnika stoke i stočne hrane, uvijek sa štapom u ruci dok pored njega stoji bik ili vol.
Što je značenje Silvestrova
Njegov spomendan, Silvestrovo, kao posljednji dan u kršćanskoj kalendarskoj godini, zanimljiv je folklorni i običajni dan.
Silvestarska noć je svojevrsna granica između jedne i druge godine, staroga i novoga.
Želimo vam da je provedete u društvu svojih najbližih i najdražih i da u toj noći, koju neki zovu najluđom, ne zaboravite zahvaliti Stvoritelju na svim dobročinstvima kojima vas je obdario u protekloj godini i da ga zamolite za milost u Novom ljetu.
Na Silvestrovo se u svim župnim crkvama služi zahvalnica, pobožnost kod koje se pjeva »Tebe Boga hvalimo«! Svevišnji je onaj kome dugujemo najveću zahvalnost jer od Njega dolazi svaki dobar dar.
Sveti Jakov apostol piše u svojoj poslanici: »Ne varajte se, ljubljena braćo moja: svaki dobar dar, svaki savršen poklon dolazi odozgo, od Stvoritelja zvijezda, u koga nema ni promjene, ni zasjenjenja od mijene.
On nas dragovoljno rodi riječju istine, da budemo prvenci među njegovim stvorenjima« (1,16–18). Ne zaboravite potrebe vaših najmilijih, starih i bolesnih, osamljenih i zaboravljenih, a prisjetite se molitvom i onih kojih više nema među nama!
